De getrouwen die samen met mij hun beurt afwachten zullen dan ook van hun modellenstatus afstand moeten doen.
Ik geef toe dat er leukere locaties zijn om te schetsen, maar het is alleszins een bevredigende manier om de soms lange wachttijden te benutten.
De spaarlamp hoort uiteraard niet in de portrettengalerij. Ze lag op mijn tafel naast mijn schetsboek en ik heb geprobeerd, terwijl ik in mijn andere hand een boterham met kaas vasthield, om de boeiende kronkelvormen op papier te zetten.
De schoen met stuk broekspijp is van iemand die te kort naast me zat om zijn portret te kunnen tekenen. De man in kwestie had geen kousen aan, ook al was het bar koud buiten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten