de laatste stokroos

alvorens mijn grasmaaier terug op stal te zetten...

...nog gauw het tuinhuis.

enkele snelle schetsen "on the field"

Brugge, het kerkhof...

Kerkhoven met oude scheefgezakte graven onder eeuwenoude beuken en treurwilgen hebben iets.
Confrontatie met vergankelijkheid, de mens zowel als zijn graf.
Hieronder enige impressies en er zullen er nog volgen want de locatie nodigt uit tot tekenen.
Het vergt wel doorzettingsvermogen om te blijven zitten. Toen ik opstapte stonden mijn armen en benen dik van de muggenbeten. Mini vampiers op het kerkhof...

regenweer en grijze luchten...

...en echt geen behoefte om, gezeten op met mijn driepikkel of opblaaskussentje, ergens op de straat te gaan tekenen.
Weer dus om ergens binnen het gezelschap op te zoeken van de resem gratis modellen die maar al te graag willen poseren zolang je ze maar niet stoort in hun bezigheden.
Ik vind ze in de bib, in de cafetaria van Hema of -recentelijk- als medestudent in de academie.

Sinds kort hou ik er ook een heel apart schetsboek op na, nl. een roman die ik heb uitgelezen en een tweede leven heb gegeven als schetsboek. De bladzijden bewerk ik vooraf met een dun laagje acrylverf zodat het papier minder poreus wordt en er op kan getekend én geverfd worden. De tekst laat ik bewust nog een beetje doorschijnen zodat het een leesboek blijft, een leesboek waarin ik teken.

De eerste pagina...

Buiten regent het pijpenstelen, dus wordt er met de klas binnen getekend. 
Stilleven met bloemen, toch nog een beetje zomer...

Even geleden...

... dat ik nog wat op mijn blog zette. 
Er waren gedurende de voorbije periode namelijk andere prioriteiten en de voornaamste was het verwelkomen van mijn nieuwe huisgenoot.
Hij noemt César en hij behoort tot het hondenras.
Klein van gestalte, groot van inborst.
Sinds anderhalve week deelt hij het huis met me en moedigt me aan bij het tekenen.
Telkens wanneer ik de deur wil uitgaan met mijn tekenspullen staat César te kwispelen ten teken dat hij er wil bij zijn wanneer ik wat op papier wil zetten.
César zelf heb ik nog niet getekend, dus stel ik hem voor op foto...

César's enthousiasme is zó groot dat hij ook mee mag naar de academie, waar het nieuwe schooljaar maandag ll. van start ging.

Het gebouw heeft een indrukwekkende inkompoort...

en dit zijn enkele van mijn medestudenten

Onderstaande tekeningen maakte ik in het Astridpark in Brugge op een bloedhete septembernamiddag

en mijn ouwe grasmaaier verdient ook een plaatsje op de blog

detail van de handgreep

en dan zag ik ook mijn jas over de stoel hangen