Tijdens warme zomerdagen is de tuin van het Gezellehuis een prachtige plek om te vertoeven. De tuin wordt niet zo vaak bezocht omdat het museum slechts op beperkte momenten is geopend. Rust gegarandeerd dus.
Bij de inkom wordt je verwelkomd door "De Vuurgever" van Jan Fabre en verderop in de tuin met wilde bloemen, planten en groenten, vond ik een plek in de schaduw waar ik de St. Janshuismolen die boven de gebouwen uitsteekt kon schetsen.
Zondag 13 juli was het zover, een treffen met de Urban Sketchers West-Vlaanderen.
Plaats van afspraak : Het Vaartje in Lissewege.
Na een kennismaking met de deelnemers trokken we omstreeks 11u. het aantrekkelijke dorpje in om met de teken- en schilderspullen aan de slag te gaan.
Een geslaagde zonovergoten zondag met over het hele dorp verspreid enthousiaste schetsfanaten.
Een late, zonnige zomernamiddag in het park "De Rode Poort" te Sint Michiels-Brugge.
Onder een lommerrijke beuk schetste ik het gebouw van Bar Baron, waar wegens gesloten niets te drinken viel...
Het gebouw deed destijds dienst als gemeentehuis van de gemeente Sint Michiels, voor de fusie met de stad Brugge.
Terwijl ik zat te schetsen was ik getuige van een heuse zoektocht naar een verdwenen bewoonster van het rusthuis. Hoe het is afgelopen heb ik nooit geweten, maar ver zal het oudje niet gelopen zijn want naar ik vernam verplaatste ze zich met een rollator...
Wanneer je in alle rust en ongestoord wil schetsen, dan is Vlissegem een aanrader.
Naast het kerkhof zet je je krukje in de weide en je kan aan de slag. Geen nieuwsgierige blikken van omwonenden of opdringerige toeristen...heerlijk.
Bestemming Lo-Reninge.
Onderweg dorpjes en gehuchten, onder andere Noordschote.
Halt houden en onder een boom gaan zitten, tekenspullen uithalen en genieten...
Op enkele honderden meter van waar ik woon bevindt zich het psychiatrisch ziekenhuis O.L.Vrouw. De oorspronkelijke gebouwen zijn ongeveer 100 jaar oud en opgetrokken in Neogotische stijl. Het moderne ziekenhuis waar de activiteiten zich afspelen ligt op het aangrenzende terrein.
De grote tuin die voor iedereen toegankelijk is biedt in de zomer heel wat schaduwrijke plekken waar het, weg van alle drukte, heerlijk is om te vertoeven en te schetsen.
Ik zat onder een lommerrijke notelaar en maakte er bovenstaande schets.
22 september 2019 was het dat ik mijn laatste bericht op deze blog liet verschijnen.
Inmiddels zijn we bijna zes jaar verder en bekruipt me de goesting om terug te gaan bloggen.
Terug wat aan schrijvelarij te doen en via deze weg ook mijn tekeningen en schetsen de wereld in te gooien.
De voorbije jaren gebruikte ik Instagram, maar ik kan me niet meer zo vinden in de vluchtigheid van dit medium, waar scrollen en doorklikken naar nieuwe informatie je verhinderen om even halt te houden bij de dingen waar je meer tijd voor wil nemen.
Bloggen is een stuk rustiger en ontdaan van de behoefte aan hartjes en opgestoken duimpjes.
Ik zit met mijn laptop in de zetel, woorden zoekend en zinnen samenstellend. Wissen, overdenken, herschrijven. Zo heb ik het graag en daarom heb ik deze blog terug boven gehaald, het stof eraf geblazen en weer tot leven gebracht.
En hoe het nu verder gaat....dat lees en zie je wel.
